سه دلیل برای پیوستن ایران به اف‌ای‌تی‌اف
مصاحبه با خبر آنلاین ۱۱/۱۰/۱۴۰۳
آیا امکان دارد که در دولت جدید، مجمع از لجبازی خود دست بردارد و این مورد را به تصویب برساند؟خصوصا با نظر مساعد رهبری، راه برای تصویب این مورد هموار خواهد شد؟ بالاخره مخالفان سرسخت اف ای تی اف، کوتاه خواهند آمد؟
به نظر من با توجه به نظر مساعد رهبری، ایران به اف‌ای‌تی‌اف خواهد پیوست و این موضوع به رغم تاخیر و زیان بسیار، به زودی حل می‌شود، من در این جا به چهار زمینه و دلیل اشاره می‌کنم.
اول این که کسانی که با اف‌ای‌تی‌اف مخالف بودند اغلب افرادی بودند که در دو دهه گذشته (از ١٣٨۴ به بعد) اساسا با فرایند توسعه ایران مخالف بودند و آن را امری غربی می‌دانستند. اما هم اکنون در شرایطی هستیم که این آقایان به عینه زیان‌های مخالفت با توسعه (و مقتضیات آن را مثل روابط شفاف مالی با اقتصاد جهانی) را در ایران می‌بینند. بعنوان نمونه می‌بینند که در یک دهه گذشته ده میلیون به فقرای کشور اضافه شده؛ یا کشوری که صادر کننده برق بوده الان در تامین برق بخش صنعتی و خانگی کشور با مشکل روبرو است؛ و ناترازی‌های دیگر را می‌بینند.
دوم این که یکی از علل مخالفت این آقایان با اف‌ای‌تی‌اف بخاطر این بود که ایران به «شبکه مقاومت منطقه» کمک می‌کرد و لذا آن‌ها با قبول این مکانیزم شفاف‌سازی، مخالفت می‌کردند. اما هم اکنون پس از بیست سال و خصوصا پس از تحولات پانزده ماه اخیر در منطقه مشخص شده است که اساسا حمایت از شبکه‌مقاومت یک بعدی بوده است. فقط حمایت از مردم مظلوم فلسطین نظامی دیده می‌شده است. در صورتی‌که حمایت از آرمان فلسطین یک ایده منطقه‌ای و جهانی و بین دولی است و در سپهرهای فرهنگی، رسانه‌ای و اقتصادی هم جریان دارد. به بیان دیگر بخاطر حمایت از یک «نگاه نظامی‌نگر» از جریان مقاومت با اف‌ای‌تی‌اف مخالفت می‌شد، اما هم اکنون باز به عینه کارنامه این مقاومت یک بعدی در پیش چشم مخالفان با شفاف سازی روشن شده است.
سوم این که مخالفان با اف‌ای تی‌اف کارشان تقریبا در مقابل حتی کشورهای غیرغربی هم بود. بعبارت دیگر کارشان در قوطی کمتر عطاری پیدا می‌شد. شما ببینید بعنوان مثال اگر اف‌ای‌تی‌اف تصویب نشود حتی کشورهای عضو بریکس و شانگهای هم نمی توانند مناسبات اقتصادی در خوری با ایران داشته باشند. ضرر این کار از کیسه مردم بود. این روزها افراد عادی هم متوجه هستند که مراودات تجاری در ربط با بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی قرار دارد، و تنها ۲ الی ۳ کشور در جهان هستند که به اف‌ای‌تی اف ملحق نشده‌اند. این مخالفان توجه نداشتند که حتی کشورهای که هم‌پیمان ایران بوده و در پیمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی مانند اوراسیا، بریکس، شانگهای، اکو و… منافع اقتصادی مشترکی با ایران دارند، گفته‌اند که اگر این دو لایحه باقی مانده FATF تصویب نشود، قادر نیستند مناسبات اقتصادی و ارتباط اقتصاد موثری با ایران برقرار کنند-مثل کشور چین.
چهارم این که این بار رهبری هم نظر مساعد خود را با اف‌ای‌تی‌اف ابراز کرده‌اند و به نظر می‌رسد مخالف‌ها کاسته شده و البته با تاخیر این مشکل حل می‌شود.
