دوستان یک سرمایه ملی اضافه شد.

۱) دوستان شنیدند در چند سال گذشته با افزایش تعداد دانشجو و تفاوت نسلی بعضی از محققان از یک دگردیسی خیلی جدی در محیط های دانشجویی صحبت می کنند. و اساسا این وضعیت دانشجویی را قابل قیاس با پدیده های دانشجویی در دوره اصلاحات نمی دانند و بیشتر نگاه منفی دارند.
۲) فعلا آنچه روشن است فضای دانشجویی تغییر کرده ولی در تفسیر و تبیین این تغییر هنوز بحث های «پخته» جا نیفتاده است. حتی من فکر می کنم ما هنوز به «واژه های تحلیلی» مناسب دست پیدا نکرده ایم. همچنان جای کار دارد و به اشباع بحث نرسیده ایم.
۳) این موضوع نیازمند مطالعه، مقایسه و بحث های جدی هم اندیشی است. دوستان باید همه مشاهدات و تاملاتشون را در محیط های دانشجویی به اشتراک بگذارند. چون اصلاح طلبی هم زاد و همراه فعالیت های دانشجویی است.
۴) از این رو تا دم کشیدن بحث ها، فرصت هایی که برای حضور در محیط های جدید دانشجویی در سایر نقاط کشور پیدا می کنم، برایم حکم سفر های اکتشافی دارد و استفاده می کنم و با گذشته مقایسه می کنم. این قصه همچنان ادامه داره تا فضای دانشجویی ایران را مثل فضای دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نبینم.( یا پرهیز از خطر «گیشایی دیدن» محیط دانشجویی ایران).
۵) دیروز چهارشنبه ۲۷/۳/۹۵ یک فرصت جدید اکتشافی برای مشاهده رفتار دانشجویی بود. انجمن دانشگاه شیراز یک نشست عمومی واکاوی اصلاحات گذاشته بود. من سخنران نشست بودم ( و درباره خطوط راهنمای اصلاحات پس از انتخابات صحبت کردم). بیش از نیمی از دانشجویان از دانشجویان سال پایینی بودند.از همین هایی که « برادرها» به اونها می گویند بچه سوسول.
۶) معمولا در گذشته وقتی در این برنامه ها کلیپ پخش می کردند برای دوشخصیت بیش از همه دست می زنند اول خاتمی و دوم موسوی بود. در برنامه دیروز هم همین رفتار تکرار شد بعلاوه یک پدیده دیگر.
۷) دیروز همین دانشجویان جدیدالورود( یا همین که می گویند جوجه ها) پابه پای دست زدن برای خاتمی و موسوی برای تاجزاده دست می زدند( یک خورده هم بیشتر). من احساس کردم گویی در نشستی با جمع بچه های «اتحاد» هستیم و بچه ها دارن از مصطفی تجلیل می کنن.

۸) از این مشاهده چه چیزی را می خواهم نتیجه بگیرم:
اول اینکه نمی خواهم از این یک مورد مشاهده نتیجه بگیرم که این دانشجویان همان دانشجویان دوره اصلاحات اند ولی می خواهم بگویم که اینها اصلا «سوسول » نیستند (ولی با دانشجویان قبلی تفاوت دارند، این تفاوت ها رو باید احصا کرد تا بشود درباره وضع کنونی دانشجویان یک تفسیر و تبیین به روز کرد).
دوم اینکه دوستان می خواهم نتیجه بگیرم که یک سرمایه سیاسی ملی برای اصلاحات اضافه شده. ابراز احساسات همین بچه های نسل جدید از «مصطفی»، خبر از حضور این سرمایه ملی جدید می داد.