کدام دموکراسی برای ایران «ممکن» است؟

دموکراسی به‌عنوان یک رژیم سیاسی در برابر انواع دیگر رژیم‌های غیر دموکراتیک قرار می‌گیرد -مثل رژیم‌های سلطانی، پدرسالار، تمامیت‌گرا، اقتدارگرا و رژیم‌های ترکیبی مثل رژیم‌های اقتدارگرای انتخاباتی(۱). اگر برای اداره کشور ایران، سامان و رژیم دموکراتیک را ضروری بدانیم، دست‌کم هفت سوال در برابر ما قرار می‌گیرد: 1- به‌طورکلی چرا رژیم دموکراتیک برای کشوری مثل ایران اهمیت دارد؟ 2- آیا دموکراسی مدل حکمرانی بی‌نقصی است؟ 3- چرا حکومت کنونی ایران دموکراتیک نیست؟ 4- چرا تلاش‌های دموکراتیک ایرانیان در صد و بیست ‌سال گذشته هنوز به ثمر نرسیده است؟ 5- آیا برای رسیدن به رژیم دموکراتیک باید رژیم موجود را سرنگون کنیم؟ 6- الگوی دموکراسی «ممکن» و عملی در ایران کدام است؟ 7- چگونه می‌توان به این دموکراسی ممکن نزدیک شد؟ هدف این نوشته ارائه پاسخی به این هفت سوال است.