پزشکیان دو تا قول داد/ مصاحبه با روزنامه هم‌میهن
۱-انتقادها به دولت در این مدت گاهی از قالب نقد خارج شده و حالت هجمه به خود گرفته، چقدر از این انتقادها را کنش‌گری سیاسی باید در نظر گرفت و چقدر واکنش احساسی است؟
درسته. اگر انتقادها درست پاسخ داده نشه، طبیعی است که به هجمه تبدیل می‌شه. ببینید این انتقادها از کی اوج گرفت. وقتی بود که پزشکیان لیست وزرایش را به مجلس تقدیم کرد. منتقدین از وزرای کشور، آموزش و پرورش و ورزش تعجب کردند. البته ده تا از وزرا او خیلی کیفی و قابل دفاع‌اند و محصول کمیته‌ها و شورای‌های مشورتی‌اند. ولی اون سه نفر برای کثیری از کنشگران حامی پزشکیان غیر منتظره بود. مضافا در همین زمان هم جواد ظریف که ستاره همراهان پزشکیان بود، استعفا داد و قصه نگرانی‌ها تشدید شد.
البته ناقدین پزشکیان دو نوع هستند. پزشکیان حداقل شایسته است حرف ناقدین نوع اول را جدی بگیرد. نوع اول ناقدینی هستند که کنشگر سیاسی و دلسوز دولت پزشکیان هستند. سرمایه دولت او هستند. و آن‌‌ها انتظار معرفی این سه نفر را نداشتند. نوع دوم ناقدینی هستند که اصلا به اثربخشی انتخابات با شرایط موجود سیاسی (یعنی در شرایطی که سیستم سیاسی مشکلات ساختاری دارد) امید نداشتند و چه بسا در انتخابات هم شرکت نکردند ولی الان می‌گویند دیدی گفتیم که پزشکیان نمی‌تواند و یا حکومت به او اجازه تغییر نمی‌دهد و آیه یاس می‌خوانند.
من خودم جزو منتقدین نوع اول هستم. و فکر می‌کنم پزشکیان می‌توانست بجای سه نفر مذکور از افراد دیگر اصول‌گرا استفاده کند. با این همه اولا تا سه شنبه هفته دیگر باید صبر کرد و دید همه اعضای کابینه از مجلس رای اعتماد می‌گیرند یا نه؟ اگر همه اعضای کابینه رای بیاورد نقد ناقدان نوع دوم زیاد شنیده نخواهد شد. ثالثا باید دید این دولت در عمل چکار می‌کند، و بعد به نقاط قوت و ضعف دولت پرداخت. ثالثا پزشکیان به هر قیمت نباید با استعفای ظریف موافقت کند. ظریف نماد «هوشمندی، تغییر، انعطاف، مردمی‌بودن و امید دادن به مردم» بود. دولت حسن روحانی هم دست‌‌وپای جهانگیری معاون اول خود را بست، و ضربه مهلکی خورد. تکرار چنین خطایی در دولت پزشکیان قابل دفاع نیست.
۲ـ همه معتقد هستند که «در نهایت رئیس جمهور تصمیم گیرنده است، اما ایشان هم نسبت به حرف هایی که در دوران تبلیغات گفتند مسئول هستند،»نحوه برخورد رئیس جمهور به این کنش‌گری سیاسی یا انتقادها چگونه باید باشد.
بله. نهایتا تصمیم‌گیر پزشکیان است نه دیگر کنشگران. ولی او در تبلیغات انتخابات دو نوع قول به مردم داد. قول اول این که می‌گفت با حکومت دعوا ندارد و می‌خواهد تعامل و کار کند. پزشکیان تاحالا این بخش را خوب انجام داده. قول دوم توجه به مطالبات مردم بود، محرم دانستن مردم بود و او وعده تغییر داد. در این بخش کار پزشکیان می‌لنگد و از وقتی که رای آورده با خبرنگاران حرفه‌ای حرفی نزده. تا حالا این مشکل را جواد ظریف با مصاحبه‌هایش حل می‌کرد. حالا که ظریف استعفا داده این بخش کار پزشکیان روی زمین است. جواد ظریف صدای عقلانی و اعتمادزای دولت پزشکیان بود. پزشکیان اگر این بعد کار را درمان نکند در همین ابتدای کارش با مشکل روبرو می‌شود.
۳ـآیا منتقدین در یک کنش‌گری سیاسی در حال انتقاد هستند و یا اینکه سهم خواهانی هستند که به خواسته های خود در این دولت تاکنون نرسیده اند؟
ببینید. سهم‌خواهی که بخشی جدایی‌ناپذیری از سیاست‌ورزی است. کسبه در بازار به دنبال سود و پول هستند. کنشگران سیاسی هم از طرق قانونی دنبال گرفتن پست‌ها برای خدمت هستند. درسته کنشگران «برای ایران» سیاست‌ورزی می‌کنند ولی آن‌‌ها انتظار دارند افراد شایسته و مناسب برای خدمت به ایران بکار گرفته شوند، وزارت کشور، آموزش و پرورش و ورزش و جوانان این ها ویترین دولت هستند. لذا دولت پزشکیان شایسته است که به کنشگرانی که برای پیروزی او تلاش کردند برای تصمیماتش پاسخ درخور دهد. مثلا اگر پزشکیان نتواند ظریف را در خدمت دولتش حفظ کند، چگونه می‌تواند سایر کنشگران پرتوقع‌تر را پاسخ دهد. توجه داشته باشید این خطا در دولت حسن روحانی هم رخ داد. وقتی او رای آورد، به تقاضاهای بدنه انتخاباتی و سیاسی خود توجه نکرد. بعد به تدریج دولتش ضعیف شد، و اصول‌گراهای خالص‌ساز هم به حسن روحانی رحم نکردند.
۴ـناامیدی در پی این چینش کابینه ایجاد شد و یکبار دیگر کسانی که در این مدت برای روی کار آمدن ایشان فعالیت کردند را به نظر می رسد که از سوی منتقدان و مخالفان شرکت در انتخابات زیر سوال برده است، این ناامیدی و انتقاد در پی آن چقدر درست است و کنش‌گری بدون تضمین را چقدر مسئولانه می دانید؟
در بالا اشاره کردم. انتقاداتی که هم اکنون به سه نفر از لیست دولت پزشکیان می‌شود، در واقع برای پزشکیان یک فرصت است. نقد رحمت است.
امیدوارم سه شنبه همه کابینه او رای بیاورند، و ایشان هم جواد ظریف را برگرداند بلکه به ظریف‌های کابینه و دولت بیفزاید. دولتی که نتواند بدنه اجتماعی رای‌دهندگانش را و حامیان سیاسی‌اش را حفظ کند در اداره جامعه با مشکلات زیادی روبرو می‌شود. ببینید اگر پزشکیان نتواند ظریف را در کنار خودش حفظ کند با چه امکاناتی می‌خواهد با مشکلات عدیده کشور روبرو شود.
