کوروش و ضرورت تحسین مردم ایران
✍️ تفسیر رخدادهای تاریخی به‌خاطر کمبود منابع موثق تاریخ‌نگاری معمولا مناقشه‌انگیز است. با این‌همه، در حافظه تاریخی ما ایرانیان حداقل می‌توان گفت ویژگی‌های کوروش اینها بوده است: او بنیان‌گذار و نخستین شاه شاهنشاهی سلسله هخامنشیان بوده که سی‌سال بر نواحی گسترده‌ای از قاره آسیا حکومت کرده است؛ او بدون جنگ شهر تاریخی و قدرتمند بابل را فتح کرده است؛ او در بابل به دین مردم احترام گذاشته و معابد آنها را ترمیم کرده و در آبادانی این شهر کوشیده است؛ او زمینه بازگشت یهودیان محصور شده در بابل را به کنعان فراهم کرده است.
✍️ استوانه کوروش پس از تسخیر بابل به زبان بابلی نوشته شده است، متن “انسانی” این نوشته تاریخی از سوی جامعه ملل (و بعدها سازمان ملل) در ۱۹۱۷ به همه زبان‌های رسمی دنیا ترجمه و نشر یافته است.
✍️ تا ۲۶۰۰سال پیش حکمرانان قلمرو فلات ایران نقش درخوری در تحولات جهانی نداشتند و با حکمرانی کوروش این نقش جهانی شده است؛ از کوروش چندین‌بار در کتب مقدس ادیان ابراهیمی به نیکی یاد شده است؛ او بنیان‌گذار “فرهنگ و تمدن شهری” در فلات ایران بوده است؛ او متعصب و قوم‌پرست نبوده است؛ او بجای قلع‌وقمع مادها با آنها تعامل و همزیستی کرده است؛ او میراث دیوانی و اداری را در سپهر حکمرانی ایران تثبیت و گسترش داده است؛ (و ویژگی‌های دیگر).
✍️ همانطور که می‌بینیم اکثر این ویژگی‌ها انسانی و قابل‌دفاع عقلانی است، خصوصا اینکه قوم‌پرستانه و نژاد‌پرستانه نیست و توجه به آنها مروج ارزش‌های همزیستی است.
✍️ گفته می‌شود در تاریخ ایران حداقل ۳۰۰شاه داشته‌ایم. نکته جالب این است که ایرانیان از میان این همه شاه مثلا آقامحمد‌خان قاجار را بزرگ نمی‌دارند؛ بلکه از کوروش به نیکی یاد می‌کنند و این آشکارا نشان‌دهنده “حسن انتخاب مردم ایران” است.
✍️ واقعا به‌خاطر این حسن انتخاب، شایسته است به لحاظ انسانی مردم ایران را تحسین کنیم. لذا اگر جمهوری اسلامی “عاقل” باشد؛ شایسته است به این حسن انتخاب مردم ایران احترام بگذارد و در برابر جشن سال‌روز تولد کوروش مقاومت نکند و این رخداد را به پدیده‌ای امنیتی تبدیل نکند.
✍️ متاسفانه تندروها در حاکمیت ایران آشکارا خطا می‌کنند. آنها به ارکان سه‌گانه میراث تاریخی و فرهنگ ایران (اسلام، ایرانیت و تجدد) بی‌توجه‌اند و قطعا قادر نخواهند بود که شکاف و دسته‌بندی “حسینیان و کوروشیان” را در جامعه فعال کنند. زیرا ایرانیان به لحاظ تاریخی هم به امام حسین (ع) عشق می‌ورزند و هم کوروش را بزرگ می‌دارند و به نیکی یاد می‌کنند.
✍️ تندروهای وطنی اگر زیر نام دین توانستند آئین نوروز را محو کنند؛ خواهند توانست یاد و نکوداشت کوروش را در حافظه جمعی ایرانیان محو کنند- که محال است و آب در هاون می‌‌کوبند.
✍️ متاسفانه تندروهای وطنی فکر می‌کنند “حوزه نفوذ” ایران و جمهوری اسلامی فقط هلال شیعی یا سرزمین‌های با ساکنان شیعه (خصوصا آن شیعیانی که راضی‌اند در قالب سازمانی مثل سازمان بسیج سامان یابند) هستند.
✍️ درصورتی‌که حوزه نفوذ ایران به لحاظ تاریخی نه فقط هلال شیعی که “بدر اسلامی” و “بدر نوروزی” است. با احترام متقابل به همه کشورها و حاکمیت‌های ملی که در این دو «بدر» قرار گرفتند، می‌توان ارتباط و تعامل داشت و از نفوذ و منافع ملی ایران دفاع کرد.
✍️ متاسفانه در نگرش کوتاه‌بینانه و تک‌پایه‌ای (و نظامی‌نگرانه) از حوزه نفوذ است که در شرایط فعلی نکوداشت تولد کوروش به مساله امنیتی در ایران تبدیل می‌شود و به عکس این نکوداشت در کشور تاجیکستان با احترام و امنیت بهتری برگزار می‌شود.
✍️ بعضی اوقات کج‌سلیقگی پرهزینه در این مرز و بوم به اوج می‌رسد!
