نکاتی درباره فیش های حقوقی و اهمیت شفاف سازی

۱) در دو ماه گذشته دلسوزان متعددی پیشنهاد کردند که:
دولت و اصلاح طلبان تهدید فیش حقوقی را به فرصت تبدیل کنند. دولت و اصلاح طلبان پرچمدار حمایت از روند شفاف سازی( در نحوه استفاده از منابع عمومی در همه بخشهای حکومتی) بشوند.
۲) اما ببینیم در عمل چه اتفاق افتاده؟
یکم۰اصلاح طلبان فاقد کرسی های رسمی به طور جدی از اصل شفاف سازی دفاع کردند و ماسمالی نکردند. نمونه نامه خاتمی، مصاحبه شکوری و دیگران اصلاح طلبان.
دوم۰ به نظر من در سطوح بالای دولت روحانی چنین عزمی برای شفاف سازی هست. من در یک جلسه کارشناسی جدی در دولت که موضوع آن همین فیش های حقوقی بود شرکت داشتم. در آن جلسه عمیق ترین تحلیل را از لحاظ اقتصادی مسعود نیلی در دفاع از اصل شفاف سازی در همه ارکان حکومت ارائه کرد. و تقریبا بقیه مقامات و کارشناسان با ایشان همراه بودند.
۳) ولی در همان جلسه امار و داده ها نشان می داد که یکی از موانع در شرایط فعلی برای شفاف سازی کسانی هستند که هم اکنون حقوق بالا دارند. این ها مقاومت می کنند. که خوشبختانه اخیرا وزارت اقتصاد سعی کرد کف و سقف حقوق ها را معلوم کند. ولی دوباره ممکن است با روش های دیگر پس از خوابیدن جو عده ای برای حقوق بیشتر خیز بردارند.
۴) در این بحث های کارشناسی روشن بود که بخش های غیر دولتی( اما حکومتی) در سطوح مدیرانشان حقوق های کلانی می گیرند. مثلا حقوق هایی بالای صد میلیون تومان. اما باز در همین جلسات کارشناسی روشن بود که شجاعت لازم برای پیگیری این سطح از موضوع وجود ندارد بدین معنا که بخواهند روند شفاف سازی را به نهاد های غیر دولتی ولی حکومتی تسری بدهند.
۵) از همه مهمتر کارنامه فراکسیون امید در قلمروی فعالیت در زمینه شفاف سازی چشمگیر نیست. در ضمن آقای عارف بعنوان صاحب تجربه ترین نماینده مجلس در امور ادرای تا حالا یک بحث کارشناسی در حوزه عمومی در بحث حقوق ها و شفاف سازی نداشته است. همچنان جمعیت رای دهنده امید شان این است که فراکسیون امید پرچمدار حمایت از اصل شفاف سازی ( از نحوه استفاده از منابع عمومی) بشود.
بنابراین همچنان ضعف در پرچمداری برای شفاف سازی هم درون دولت و هم در فراکسیون امید و هم در ارکان حکومت وجود دارد.
۶) من در رصد رسانه های آفندی و مخالفان دولت متوجه شدم خط آنها در افشاگری فیش حقوقی اولا تشویق اصل شفاف سازی نیست ثانیا فقط دنبال ضربه زدن به دولت روحانی در افکار عمومی هستند ثالثا اصلا آنها دنبال شفاف سازی حقوق ها در نهادهای غیر دولتی و حکومتی نیستند. رابعا آنها انتظار دارند مدیریت فراکسیون امید هم در بحث شفاف سازی پای حرف هایشان به همه ارکان حکومت کشیده نشود و اگر نقدی هم می خواهند بکنند سعی کنند نقدشان فقط روی دولت روحانی متمرکز شود.
۷) آنچه روشن است: توسعه همه جانبه و پایدار، توسعه درونزا و جهان نگر ایران، و حکمرانی خوب بدون تحقق اصل شفاف سازی ( در نحوه استفاده از منابع عمومی) فراهم نمی شود.
آنچه روشن است تحقق اصل شفاف سازی کاری اتوپیایی نیست و تحقق آن در جامعه شدنی است. گرجستان در بیست سال گذشته یکی از کشورهای فاسد در همسایگی ما بود و الان جزو ده کشور پاک جهان است.
۸) در ایران کنونی ممکن است انتظار تحقق مردم سالاری حداکثری اتوپیایی باشد ولی پیگیری از اصل شفاف سازی( در نحوه استفاده از منابع عمومی) خواستی شدنی است. زیرا افکار عمومی، جامعه مدنی و دولت و مقام رهبری طالب آن هستند.