دولت وفاق ملی/مصاحبه با روزنامه دنیای اقتصاد
(خبرنگار خانم فاطمه علی‌اصغر)
جلائی‌پور: پزشکیان در تبلیغات انتخاباتی قول دولت وفاق ملی در معنای اول را داده است. و تحقق آن عامل موفقیت اوست.
وفاق ملی که ای ن روزها مطرح شده به خصوص به انتخاب وزرا هم بسط پیدا کرده است اما به راستی وفاق ملی، چه شاخصه‌هایی دارد؟
جلائی‌پور: دولت وفاق ملی دو معنا دارد. یک معنای آن تکثر پذیر و یک معنای آن تکثر ستیز است. ایران به اولی نیاز دارد نه دومی.
در معنای اول یعنی این که پزشکیان وزرایی را انتخاب کند که در عین این که صاحب تخصص، صاحب کارنامه موفق و پاکدست هستند در عین حال شخصیت‌های انحصارطلب نباشند و بدانند جامعه از بخش‌های گوناگون تشکیل شده‌است. وزیر دولت پزشکیان به این معنا بداند وزیر یک قشر جامعه نیست، و وزیر همه اقشار جامعه است. در این معنا دولت وفاق ملی یعنی دولت تکثرپذیر.
در معنای دوم دولت وفاق ملی, یعنی پزشکیان به گروه‌های قدرت نگاه کند و از هر گروهی عده‌ای را وزیر کند. این دیگر دولت وفاق ملی نیست بلکه یک “شرکت سهامی رانت‌جو” و تکثرستیز است.
شما یادتان هست پزشکیان در تبلیغات انتخابات به درستی تصریح کرد که مشکل کشور ایران شکاف دولت و ملت است. و یکی از راه‌های کاهش این شکاف تشکیل دولت وفاق ملی در معنای اول است. و اگر کسانی دنبال دولت وفاق ملی در معنای دوم باشند شکاف و نارضایتی را در جامعه افزایش می‌دهند.
من از طرفداران پیروزی پزشکیان در انتخابات بودم و به سهم ناچیز خود برای پیروزی او در انتخابات مجلس اخیر و ریاست جمهوری دوره چهاردهم تلاش کردم. معتقدم لیستی که پزشکیان به مجلس معرفی می‌کند اگر به معنای دولت وفاق ملی در معنای اول نزدیک نباشد، در همین ابتدای کار پزشکیان به سرمایه اجتماعی خود ضربه زده است. این خطا را روحانی در دولت دومش انجام داد و به بیست و چهار میلیون رای دهنده توجه نکرد و ضربه هم خورد.
پزشکیان تاکنون در انتخاب معاونانش در مجموع پخته عمل کرده است. امیدواریم این پختگی در معرفی وزرا ادامه پیدا کند.
اخباری که هست این است که کمیته‌های مشورتی و شورای راهبردی افرادی را به پزشکیان معرفی کرده‌اند، که بیشتر حاملان دولت وفاق ملی در معنای اول هستند. امیدواریم گروه‌های فشار موفق نشوند که لیستی که معرفی می‌شود معرف معنای دوم وفاق ملی باشد.
آیا از منظری می‌تواند استفاده از تکنوکرات‌ها بدون سیاسی‌کاری باشد یا این‌که به این معناست که از وزرای دولت‌های قبلی یا افراد شاخص هر حزب باید در کابینه باشد؟
جلائی‌پور: وزرایی پیشنهادی که چهار ویژگی در پاسخ اول را داشته باشند، ممکن است از نیروهای جوان تر باشند. ممکن است از نیروهای تکنوکرات و یا بوروکرات و یا سیاسی و یا غیر سیاسی باشند. ممکن است در گذشته سابقه مدیریت رسمی داشته باشند یا نه. مهم این است که بر اساس یک مشورت جمعی این وزرای پیشنهادی اون چهار ویژگی در بالا را داشته باشند. چنین افرادی حاملان دولت وفاق ملی به معنای مثبت و تکثر پذیر آن خواهند بود.
از سوی دیگر وجود نماینده همه احزاب در کابینه آن را با مشکل رو به رو نمی‌کند و اهداف اصلی دولت با وجود این شرایط آیا محقق می‌شود؟
جلائی‌پور: ما سه جریان سیاسی داریم. اصلاح‌طلب، اصول‌گرای میانه و اصول‌گرای رادیکال. گفتم وزرای دولت وفاق ملی شایسته است اون چهار ویژگی را داشته باشند که این افراد بیشتر در میان اصلاح‌جویان و میانه‌ها هستند.
وفاق ملی و تغییر چگونه با هم قابل اجرایی شدن است؟
جلائی‌پور: اگر دولت وفاق ملی در معنای اول و تکثرپذیر آن شکل بگیرد، اتفاقا این دولت موتور تغییراتی می‌شود که مورد نیاز جامعه است و باعث کاهش شکاف دولت و ملت می‌شود و در عین حال به انسجام جامعه کمک می‌شود.
