سیاستهای تندروانه در وزارت کشور مردم را برای انتخابات امیدوار نمیکند.
مصاحبه با هممیهن1402/3/2
اخیرا رییس دستگاه قضا گفته است که، ایجاد امید در جامعه، به صِرف قول و حرف زدن مسئولان ایجاد نمیشود بلکه باید برای امیدآفرینی، «عمل» نیز همراه «قول» مسئولان باشد. به نظر شما بیان این موارد در شرایط کنونی جامعه میتوانید افکار عمومی را به سمت و سوی حاکمیت هدایت کند؟
اولا این که مردم با “حرف” نسبت به حکومت امیدوار نمیشوند، حرف درستی است. ثانیا این که در میان سران سه قوه آقای محسنی اژهای روی آسمان آرزوها سیر نمیکنه و با واقعیتها سروکار داره. و غیر شعاری حرف و ارزیابی میکنه، این هم حرف درستی است.
ولی شما توجه کنید مشکل ناامیدی عللش جای دیگه است. من به دو تا از این علل اشاره میکنم. اول اینکه مدیریت در دستگاههای دولتی توسط زیر متوسطین اشغال شده و کارهای خطیر اداری درست تدبیر نمیشود. دیروز رئیس قوه قضائیه شمال کشور بود از فاسد شدن ده هزار تن روغن از مسولین سوال میکرد ولی مقامات مربوطه واقعا در پاسخ دادن پیاده بودند. شما توجه داشته باشید افراد تندرو و زیرمتوسط در تصاحت سمتهای فنی در دو سال گذشته کارها را فشل کردهاند. کشور با انواع بحرانها روبرو بود حالا یک بحران هم مدیریت فشل دستگاههای اداری و استانداریها است. در هیچ دورهای چنین بوروکراسی کشور بازیچه رادیکالیسم شعاری قرار نگرفته بود.
علت دوم این هست که کشور با راهبردها و ساختارهای غلطی دارد اداره میشود. سیاستهای اصلی اداره کشور مثل سیاستخارجی و سیاست های اقتصادی سنجیده و واقعنگرانه نیست. در چارچوب این سیاستهای غلط کار عملی و پیگیری که رئیس قوه قضائیه انجام میده به نتیجه نمیرسه و مردم هم در عمل امیدوار نمیشوند. متاسفانه کثیری از مردم ایران در تله سیاستهای شعاری گیر کردهاند و به طرف فقیر شدن بیشتر حرکت میکنند.
بر اساس اظهارات رییس دستگاه قضا، مسئولان باید بازدیدهای میدانی داشته باشند تا امورات کشور به درستی انجام شود، آیا مدیران کنونی که عمدتا نه بر اساس ضوابط بلکه بر اساس روایط انتخاب شدهاند ، توانایی لازم را دارند؟
در بالا خدمتتون گفتم که کار از کجا خرابه. متاسفانه افراد نامربوط به کارها گمارده شدند و یک کار درست میشه ده تا کار خراب میشه. همون موقعی که رئیس قوه داره کارها رو در شمال کشور دنبال میکنه از اونور صدا و سیما ساز خودش رو میزنه و نخبگان و افراد موثر رو فراری میده. شما چند شب پیش دیدید آقای جواد ظریف نیمه شب در اتاق کلاب هاوس داشت سیاست خارجی رو نقد میکرد. در یک شرایط طبیعی باید حدود پنج هزار نفر این برنامه نیمه شب رو با فیلترشکن گوش میدادند نه صد هزار نفر!! چرا در نیمه شب صدهزار از نخبههای این کشور بحث ظریف رو دنبال میکنن و نمیخوابن. زیرا ظریف داره حرف جدی میزنه ولی صدا و سیما ساز خودش رو میزنه. متاسفانه اگر این وضع تاسفبار نظام اداری ادامه پیدا کنه و سیاستهای اصلی تغییر نکنه، اوضاع آینده هی بدتر میشه. مردم بیشتر رنج میبرند و خود حکومت هم بیشتر به مخمصه میافته.
با توجه به اتفافات اخیر و وضعیت اقتصادی کنونی، امیدی برای مردم به منظور بهبود شرایط باقی مانده است؟
همون حرف آقای اژهای درست هست، مردم با “حرف” امیدوار نمیشوند. اگر کارهای عملی انجام بشه اتفاقا جواب میده. من چند مورد کار عملی رو اشاره میکنم. همین آقای اژهای مقدمات آزادی هشتادهزار زندانی را فراهم کرد، این اقدام در کنترل خشم مردم موثر بود ولی از اونور دستگاههای اطلاعاتی -حراستی دارن به دانشجویان فشار میآورند و تهدید میکنند. همین فردا اگه فیلترینگ واتسآپ برداشته بشه بخشی از مردم خوشحال میشن. ولی تو اعتراضات پارسال واتس آپ رو فیلتر کردن و بعد هم روی آن یک لیون آب خوردن و ادامه دادند! چه جوری مردم امیدوار میشوند! امارات، عربستان هر روز دارن زیرساختهای اقتصاد هوشمند خود را تقویت میکنند. ما در ایران مردم را گیر فیلترشکن انداختیم، خیلی ها هم توانایی خرید فیلترشکن ندارند فقط بیشتر از حکومت خشمگین میشوند. این وزیر ارتباطات رئیسی وزیر قطع ارتباطات هست. آقای رئیسی در تبلیغ انتخاباتی میگفت من سرعت اینترنت را زیاد میکنم تا بچههای مردم بهتر بتونن بازی اینترنتی کنن ولی ما الان در دانشگاه برای ارسال یک مقاله در کلاسهای مجازی با انواع مشکلات روبروییم-بازی اینترنتی بچهها و اقتصاد دانشبنیاد پیشکش. شما دیدید پس از فوت آقای دعایی حکومت یک فرد شایسته رو (دکتر عباس صالحی) به جای ایشون گذاشت کثیری از نخبگان فرهنگی رو خوشحال کرد. ولی از اون طرف در وزارت ارشاد تندترین تصمیمات علیه هنرمندان گرفته میشه. همین صداوسیمایی که مخاطب رو فراری میده اگه فردا برنامه فوتبال نود رو دوباره راه بیاندازه، یک ذره مردم امیدوار میشوند. سیاستهای تندروانه در وزارت کشور که مردم رو برای انتخابات امیدوار نمیکنه. بکارگیری چهار تا مدیر پخته و غیر شعاری یک مقدار وضعیت رو تغییر میده. مشکل اینه که همون کسانی که در برگزاری انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ کارهای کلیدی در دست داشتند همونها دارند برای مردم رجز میخوانند! اینها که مردم رو امیدوار نمیکنند. کار خرابتر میکنند. غربیها هم عجله ندارند آنها با تداوم تحریم دارن ایران را فقیرتر میکنند و از اونطرف افراد لایق کشور هم دارند مهاجرت میکنند. این یعنی پوک کردن ایران. متاسفانه بلوک قدرت هنوز نتونسته تصمیمات امیدآفرین اتخاذ کنه و در میان مردم امید ایجاد کنه. و مردم همچنان در تله فقیر شدن هستند. و متاسفانه این غفلت بزرگی است که حکومت داره ادامه میده.